ÖZ

Amaç

Tocilizumab (TCZ), kritik durumdaki koronavirüs hastalığı-2019 (COVİD-19) hastalarında fayda sağlayan, rekombinant bir anti-interlökin-6 reseptörü monoklonal antikordur. Bununla birlikte, COVİD-19 hastalarında immünosüpresan tedavilerin (TCZ, sarilumab ve anakinra dahil) klinik etkinliği ve güvenliği henüz bilinmemektedir. Bu tedaviler hastaları enfeksiyona yatkın hale getirebilir. Bu çalışmanın amacı, TCZ kullanımı ile artmış sekonder bakteriyel enfeksiyonlar arasında herhangi bir bağlantı bulmaktır.

Gereç ve Yöntem

Bu çalışmada yoğun bakım ünitesindeki (YBÜ) COVİD-19 hastalarında sekonder bakteriyel enfeksiyonların retrospektif analizlerini yaptık. Bu çalışmaya Mart 2020 ile Ocak 2022 tarihleri arasında üniversite hastanesinin yetişkin YBÜ’lerine kabul edilen laboratuvarca doğrulanmış COVİD-19 enfeksiyonu veya klinik ve radyolojik olarak doğrulanmış COVİD-19 enfeksiyonu olan hastalar dahil edilmiştir. Demografik veriler, yakın zamandaki maruziyet ve seyahat öyküsü, klinik semptomlar veya bulgular, laboratuvar bulguları ve eşlik eden hastalıklar kaydedildi. Trakeal aspiratlardan, kan ve idrardan mikrobiyal kültürler, hastaneye yatışta ve hastanede kaldıkları süre boyunca alındı. TCZ tedavisi alan hastalar sekonder enfeksiyonları not etmiş ve analiz etmişlerdir. Kan kültürleri ilk TCZ dozundan en az 48 saat sonra alınmıştır.

Bulgular

Seksen hastada (%37) başvuru sırasında kültür örneğinin pozitif olduğunu ve bu olguların çoğunun çeşitli hastane servislerinden YBÜ’ye kabul edildiğini saptadık. Analiz edilen veriler, TCZ grubunun pozitif kültür örnekleri insidansının daha yüksek olduğunu gösterdi (%75’e karşı %35, p=0,0001). Sonuçlar, TCZ kültürü alan hastalarda metisilin direnci insidansının daha yüksek olduğunu göstermiştir. Staphylococcus aureus, Klebsiella spp. ve Acinetobacter spp. (p=0,0001). Enfeksiyon oranı ve ölüm oranı normal bakım grubundan çok daha yüksekti.

Sonuç

Sekonder enfeksiyonlar ve sepsis mortalite için önemli bir risktir. Tespit edilen patojenler ilaca dirençliydi ve tedavi şansı daha düşüktü. Bu hastalarda sekonder enfeksiyonlar nedeniyle TCZ tedavisinin yararı kaybolmuştur. TCZ tedavilerinin risklerini belirlemeye yardımcı olmak için gelecekteki çalışmalara ihtiyaç vardır.