ÖZET

Amaç:

Yoğun bakım sürecinin aile üyeleri tarafından yönetilmesi ve umudun yüksek olması, yoğun bakım ünitesi (YBÜ) hastalarının iyileşme sürecine olumlu etki edebilir. Bu araştırma, YBÜ’de yatan hastaların aile üyelerinin umut ve kaygı düzeyi arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır.

Gereç ve Yöntem:

Araştırmanın evrenini yedi farklı YBÜ’de tedavi gören hastaların aile üyeleri oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemi ise araştırmaya katılmaya gönüllü olan 99 kişiden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri tanımlayıcı bilgiler formu, Sürekli Umut ölçeği, Durumluk ve Sürekli Kaygı ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde, tek yönlü varyans analizi, bağımsız örneklemlerde t-testi, Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır.

Bulgular:

Araştırmada katılımcıların umut düzeyleri “yüksek”, kaygı düzeyleri ise “orta” düzeyde bulunmuştur. Hastanın yaşının ve aile üyelerinin medeni durumunun, eğitim, gelir düzeyinin umut ve kaygı düzeylerini etkilemediği saptanmıştır. Aile üyelerinin yaşının, evlerinde ve aile ilişkilerinde değişiklik yaşanmasının, yeterli bilgilendirilme durumunun ise umut ve kaygı düzeyinde farklı şekillerde değişikliğe sebep olduğu belirlenmiştir.

Sonuç:

Araştırmada yoğun bakımda yatan hastaların aile üyelerinin umut düzeyi yükseldikçe, kaygı düzeyinin azaldığı tespit edilmiştir.