Amaç:

Bu çalışmada, yanık yoğun bakım ünitelerinde takip edilen hastaların prognozunu etkileyen faktörlerin tespit edilmesi amaçlandı.

Gereç ve Yöntem:

Aralık 2008 ile Kasım 2010 tarihleri arasında hastanemizin yanık yoğun bakım ünitesinde tedavi edilmiş hastalar geriye dönük olarak incelendi. Yaş, cinsiyet, yanık yüzdesi, yatış endikasyonu, yanık yoğun bakım ünitesi ve hastanede kalış süreleri, yanık yoğun bakım ünitesinden taburculuğu, yanık yoğun bakım ünitesinden çıkarılıp hastanede takip edilen hastaların taburculuğu, trakeotomi uygulaması, inotrop ilaç desteği, kabulde Glasgow koma skalası puanı, kabulde ve 24. saatte APACHE II skorları, mekanik ventilasyon süreleri, tekrar yoğun bakım ünitesinde takip ihtiyacı, kan, doku/yara, trakea ve idrar kültür sonuçları parametreleri ile mortalite oranları karşılaştırıldı.

Bulgular:

Yanık yoğun bakım ünitesinde ölen hastaların yaş ortalaması, taburcu olanlardan yüksek saptanmıştır (p<0,01). Cinsiyetler arasında farklılık bulunmamaktadır (p>0,05). Yanık yoğun bakım ünitesine yatış nedenleri alev yanığı (%50), elektrik yanıkları (%22), suyla haşlanmaya bağlı yanıklar (%17) ve diğerleri olarak saptandı. Yanık yoğun bakım ünitesinde mortalite oranı %44,8 olarak bulundu. Yanık yüzdesi arttıkça mortalitenin arttığı gözlendi. Yanık yüzdesi %70 ve üzeri olan hastalarda ölüm oranı %100 olarak saptandı. Yoğun bakımda ölen hastaların yanık yüzdeleri (p<0,01), yatış APACHE II skorları ve 24 saatlik APACHE II skorları (p<0,01), GKS skorları (p<0,01), taburcu olanlardan anlamlı şekilde yüksek saptandı. Ölen hastaların mekanik ventilasyon süreleri, taburcu olanlardan yüksek bulundu (p<0,01). Yanık yoğun bakım ünitesinden taburcu olan hastaların yanık yoğun bakım ünitesine tekrar yatışları da incelendi, oran %2,8 olarak bulundu. En sık ölüm nedeni sepsis ve çoklu organ yetmezliğiydi. Hastaların kan, doku/yara, trakea ve idrar kültür sonuçları ile mortalite ilişkisi incelendi. Kan, idrar ve doku/yara kültürlerinde üreme ile mortalite arasında anlamlı fark saptanmadı. Fakat ölen hastalarda, taburcu olanlara göre trakeada üreme daha fazlayken (p<0,05) kateterde üreme daha az bulundu (p<0,01).

Sonuç:

Çalışmamızda, yüksek yanık yüzdesinin, mekanik ventilasyon desteği süresinin, inotropik ilaç desteği ve 24 saatlik APACHE II skorunun yüksekliğinin mortaliteyi arttırdığı saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler: Yanik yüzdesi, mortalite, yanik yogun bakim ünitesi