ÖZET

Amaç:

Amacı kardiyak arrest ve beklenmeyen ölümleri engellemek olan hızlı müdahale sistemleri (RRS) dünya hastanelerinde genellikle kullanılmaktadır. İlgili çalışmaların çoğunda RRS kullanımının hastane mortalitesine etkileri araştırılmıştır. Bu çalışmada Türkiye’deki yeni kurulan majör bir hastanede, RRS aktivasyonu yapılan hastalardaki hastane içi mortalite için prediktif faktörleri değerlendirdik.

Gereç ve Yöntem:

Mart 2019 ve Şubat 2020 arasındaki RRS aktivasyonları, basılı ve medikal elektronik kayıtlardan incelendi. Hastaların demografik özellikleri, RRS aktivasyon zamanı, aktivasyon nedeni, ilk kardiyak ritim, kalp hızı, ortalama arteriyel basınç, pulse oksimetre ile ölçülen kan oksijen satürasyonu, hızlı müdahale ekibinin varış süresi, ilk kan gazı ve hemogram analizindeki glukoz, sodyum, potasyum, pH, laktat, nötrofil, lenfosit, kırmızı hücre dağılım genişliği, platelet dağılım genişliği kaydedildi. Bağımsız hastane içi mortalite prediktörlerini belirlemek için univariate ve multivariate lojistik regresyon analizleri yapıldı.

Bulgular:

Toplamda 531 hasta analize dahil edildi. Bunlardan 189’u (%35,6) hastane yatışı sırasında öldü. Ölenler yaşayanlarla kıyaslandığında daha yaşlı (medyan yaş 64 ve 52 yıl), daha çok erkek (%65,6 ve 34,4) ve daha fazla kardiyovasküler, solunumsal ve onkolojik nedenlerle yatışı yapılmış hastalardı. Ayrıca gündüz saatleriyle karşılaştırıldığında RRS’nin daha çok gece saatleri ve hafta sonunda aktive edildiği hastalardan oluşmaktaydı. RRS’nin solunumsal ve hemodinamik nedenlerle, gece ve hafta sonu, onkolojik nedenlerle yatışı yapılan hastalarda aktivasyonu, düşük SpO₂ düzeyleri, yüksek nötrofil-lenfosit oranı (NLR), potasyum ve laktat düzeyleri hastane içi mortalite prediktörleriydi.

Sonuç:

Bulgularımız hastanemiz RRS sisteminde bazı zayıflıklar olduğunu göstermiştir. Hafta sonu ve gece personeli eğitilmeli ve güçlendirilmelidir. Ayrıca SpO₂, potasyum, laktat ve NLR düzeyleri hastane içi mortalite prediktörleri olarak genellikle zor ve stresli olan triyaj kararlarını yönlendirebilir.

References

Edelson DP, Yuen TC, Mancini ME, Davis DP, Hunt EA, Miller JA, et al. Hospital cardiac arrest resuscitation practice in the United States: a nationally representative survey. J Hosp Med 2014;9:353-7.

Steel AC, Reynolds SF. The growth of rapid response systems. Jt Comm J Qual Patient Saf 2008;34:489-95, 433.

Litvak E, Pronovost PJ. Rethinking rapid response teams. JAMA 2010;304:1375-6.

Jones DA, DeVita MA, Bellomo R. Rapid-response teams. N Engl J Med 2011;365:139-46.

Offner PJ, Heit J, Roberts R. Implementation of a rapid response team decreases cardiac arrest outside of the intensive care unit. J Trauma 2007;62:1223-7; discussion 1227-8.

Simmes FM, Schoonhoven L, Mintjes J, Fikkers BG, van der Hoeven JG. Incidence of cardiac arrests and unexpected deaths in surgical patients before and after implementation of a rapid response system. Ann Intensive Care 2012;2:20.

Chen J, Ou L, Hillman K, Flabouris A, Bellomo R, Hollis SJ, et al. The impact of implementing a rapid response system: a comparison of cardiopulmonary arrests and mortality among four teaching hospitals in Australia. Resuscitation 2014;85:1275-81.

Sun GW, Shook TL, Kay GL. Inappropriate use of bivariable analysis to screen risk factors for use in multivariable analysis. J Clin Epidemiol 1996;49:907-16.

Sundararajan K, Flabouris A, Thompson C. Diurnal variation in the performance of rapid response systems: the role of critical care services-a review article. J Intensive Care 2016;4:15.

Fernando SM, Reardon PM, Bagshaw SM, Scales DC, Murphy K, Shen J, et al. Impact of nighttime Rapid Response Team activation on outcomes of hospitalized patients with acute deterioration. Crit Care 2018;22:67.

Green M, Lander H, Snyder A, Hudson P, Churpek M, Edelson D. Comparison of the Between the Flags calling criteria to the MEWS, NEWS and the electronic Cardiac Arrest Risk Triage (eCART) score for the identification of deteriorating ward patients. Resuscitation 2018;123:86-91.

Shappell C, Snyder A, Edelson DP, Churpek MM; American Heart Association’s Get With The Guidelines-Resuscitation Investigators. Predictors of In-Hospital Mortality After Rapid Response Team Calls in a 274 Hospital Nationwide Sample. Crit Care Med 2018;46:1041-8.

Logic JR. Enhancement of the vulnerability of the ventricle to fibrillation (VF) by regional hyperkalaemia. Cardiovasc Res 1973;7:501-7.

McMahon GM, Mendu ML, Gibbons FK, Christopher KB. Association between hyperkalemia at critical care initiation and mortality. Intensive Care Med 2012;38:1834-42.

Cupit-Link MC, Kirkland JL, Ness KK, Armstrong GT, Tchkonia T, LeBrasseur NK, et al. Biology of premature ageing in survivors of cancer. ESMO Open 2017;2:e000250.

Asfar P, Radermacher P, Ostermann M. MAP of 65: target of the past? Intensive Care Med 2018;44:1551-2.

Stucchi R, Poli G, Fumagalli R. Hemodynamic monitoring in ICU. Minerva Anestesiol 2006;72:483-7.

Bigatello LM, George E. Hemodynamic monitoring. Minerva Anestesiol 2002;68:219-25.

van Genderen ME, van Bommel J, Lima A. Monitoring peripheral perfusion in critically ill patients at the bedside. Curr Opin Crit Care 2012;18:273-9.

Soubani AO. Noninvasive monitoring of oxygen and carbon dioxide. Am J Emerg Med 2001;19:141-6.

Ebmeier SJ, Barker M, Bacon M, Beasley RC, Bellomo R, Knee Chong C, et al. A two centre observational study of simultaneous pulse oximetry and arterial oxygen saturation recordings in intensive care unit patients. Anaesth Intensive Care 2018;46:297-303.

Patel VH, Vendittelli P, Garg R, Szpunar S, LaLonde T, Lee J, et al. Neutrophil-lymphocyte ratio: A prognostic tool in patients with in-hospital cardiac arrest. World J Crit Care Med 2019;8:9-17.

Ma J, Kuzman J, Ray A, Lawson BO, Khong B, Xuan S, et al. Neutrophil-to-lymphocyte Ratio (NLR) as a predictor for recurrence in patients with stage III melanoma. Sci Rep 2018;8:4044.

Sprung CL, Danis M, Iapichino G, Artigas A, Kesecioglu J, Moreno R, et al. Triage of intensive care patients: identifying agreement and controversy. Intensive Care Med 2013;39:1916-24.

Blanch L, Abillama FF, Amin P, Christian M, Joynt GM, Myburgh J, et al. Triage decisions for ICU admission: Report from the Task Force of the World Federation of Societies of Intensive and Critical Care Medicine. J Crit Care 2016;36:301-5.

Buist MD, Moore GE, Bernard SA, Waxman BP, Anderson JN, Nguyen TV. Effects of a medical emergency team on reduction of incidence of and mortality from unexpected cardiac arrests in hospital: preliminary study. BMJ 2002;324:387-90.

Morris DS, Schweickert W, Holena D, Handzel R, Sims C, Pascual JL, et al. Differences in outcomes between ICU attending and senior resident physician led medical emergency team responses. Resuscitation 2012;83:1434-7.

Yeni Kurulan Üçüncü Basamak Bir Hastanede Hızlı Müdahale Sistem Aktivasyonu Sonrası Hastane İçi Mortalite Prediktörleri

ÖZET

References