ÖZET

Meropenem ve antiepileptik ilaçlar arasında olası bir etkileşim nedeniyle, epileptik nöbetin kontrolünün zor olduğu olgu bildirilmektedir. Daha önceden sağlıklı olduğu bildirilen 21 yaşında bayan hasta, ateş ve ense sertliği bulgularıyla acil servise başvurdu. Glasgow Koma skalası E3M5V4 idi. Fizik muayenesinde bilinç uykuya meyilli, gözler kapalı, pupiller normal boyutlarda ve reaktif idi. Menenjit şüphesiyle meropenem ve vankomisin tedavisi başlandı. Antibiotik tedavisinin 3. gününde jeneralize tonik klonik nöbet aktivitesi gözlendi. Fenitoin ve intravenöz tiopental tedavisi başlatıldı. Olgu entübe edilerek, mekanik ventilatörde izleme alındı. EEG’de generalize epileptiform aktivite gözlendi. Daha sonraki günlerde nöbet aktivitesi devam etti. Tedaviye sırasıyla levetirasetam, karbamazepine ve valproik asit (VPA) ilave edildi; fakat nöbet aktivitesi devam etti. Meropenem tedavisinin 20. gününde karbenepenem grubu ilaçlarla, antiepileptik ajanlar arasındaki ilaç etkileşiminden şüphelenildi. Antibiotik tedavisi sonlandırıldı. Sonraki birkaç gün içinde VPA seviyesi artarak, terapötik sınırlara ulaştı. Yirmi birinci günde ekstübe edildi. Sonraki 48 saat içinde nöbet aktivitesi gözlenmedi. Kan antiepileptik ilaç konsantrasyonları normal sınırlarda olarak, yoğun bakım ünitesinden taburcu edildi. Karbapenemler nöbet aktivitesini indüklerler ve serum antiepileptik ilaç düzeyini düşürürüler. Klinisyenler ciddi yan etki oluşturabilecek bu potansiyel etkileşimin farkında olmalıdırlar. Status epileptikus önemli nörolojik acil durumlardan biridir ve nöbet süresi uzadıkça terapötik kontrolü zorlaşır. Antiepileptik ajanlarla birlikte karbapenem grubu antibiotik kullanan olgular, bu iki ilaç arasındaki olası ilaç etkileşiminden dolayı yakın takip edilmelidir.