Travma Geçirmiş Çocuklarda İlk Yaşamsal Belirtiler Yoğun Bakım Kalış Süresini Belirliyor
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Özgün Araştırma
P: 101-109
Haziran 2024

Travma Geçirmiş Çocuklarda İlk Yaşamsal Belirtiler Yoğun Bakım Kalış Süresini Belirliyor

J Turk Soc Intens Care 2024;22(2):101-109
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 29.03.2023
Kabul Tarihi: 05.06.2023
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

Amaç:

Pediatrik travma hastalarının vital bulguları ve travma skorları, morbidite ve yoğun bakımda kalış süresine etkisi ile uygun travma hastalarının deneyimli merkezlerde tedavi ve takibi açısından büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada, travma hastalarının çocuk yoğun bakım ünitesinde (ÇYBÜ) izlemleri sırasındaki demografik verileri, klinik bulguları ve skorlama sistemleri, solunum ve dolaşım destek gereksinimlerinin belirlenmesi ve bu faktörlerin hastanede kalış, ÇYBÜ kalış süreleri ve mortalite üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem:

Bu çalışmada travma nedeniyle ÇYBÜ’de yatan 49 çocuk hastanın demografik ve klinik bulguları prospektif olarak 16 ay süreyle kaydedildi. ÇYBÜ ve hastanede kalış süreleri, travma mekanizmaları ve etkilenen organ sistemleri hakkında veriler toplandı.

Bulgular:

Hastaların %36.7’sinde en sık travma nedeni yüksekten düşme idi. Olguların %18.4’ünde mekanik ventilasyon(MV) uygulanmıştı ve ortalama MV süresi 48(12-306) saatti. Vital bulgular açısından MV ihtiyacı değerlendirildiğinde, bulgular bradipneli hastaların MV’ye daha fazla ihtiyaç duyduğunu gösterdi (p=0,004). Hipotansif hastaların %66,7’sinde MV ihtiyacı oldu ve kan basıncı ile MV ihtiyacı arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı (p=0,005). GKS ve ÇYBB kalış süresi arasında korelasyon vardı(p=0.02). ÇYBÜ(p=0,005, p=0,005, p=0,001) ve hastanede kalış süresi(p=0,02, p=0,01, p=0,04) kan ürünleri, inotropik ajan ve MV bulunan hastalarda istatistiksel olarak anlamlı olarak daha uzundu.

Sonuç:

Çalışmamızda pediatrik travma hastalarında başlangıç vital bulguları ve travma skorlarının morbidite ve ÇYBÜ kalış süresine etkisi ile uygun hastaların deneyimli merkezlerde tedavi ve takibinin önemi gösterilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Pediatrik travma, travma skorları, yaşamsal belirtiler

ÖZ

Amaç

Pediatrik travma hastalarının vital bulguları ve travma skorları, morbidite ve yoğun bakım ünitesinde (YBÜ) kalış süresine etkisi ile uygun travma hastalarının deneyimli merkezlerde tedavi ve takibi açısından büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada, travma hastalarının çocuk YBÜ’de (ÇYBÜ) izlemleri sırasındaki demografik verileri, klinik bulguları ve skorlama sistemleri, solunum ve dolaşım destek gereksinimlerinin belirlenmesi ve bu faktörlerin hastanede kalış, ÇYBÜ kalış süreleri ve mortalite üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem

Bu çalışmada travma nedeniyle ÇYBÜ’de yatan 49 çocuk hastanın demografik ve klinik bulguları prospektif olarak 16 ay süreyle kaydedildi. ÇYBÜ ve hastanede kalış süreleri, travma mekanizmaları ve etkilenen organ sistemleri hakkında veriler toplandı.

Bulgular

Hastaların %36,7’sinde en sık travma nedeni yüksekten düşme idi. Olguların %18,4’ünde mekanik ventilasyon (MV) uygulanmıştı ve ortalama MV süresi 48 (12-306) saatti. Vital bulgular açısından MV ihtiyacı değerlendirildiğinde, bulgular bradipneli hastaların MV’ye daha fazla ihtiyaç duyduğunu gösterdi (p=0,004). Hipotansif hastaların %66,7’sinde MV ihtiyacı oldu ve kan basıncı ile MV ihtiyacı arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı (p=0,005). Glasgow koma skoru ve ÇYBÜ kalış süresi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardı (p=0,02). ÇYBÜ (p=0,005, p=0,005, p=0,001) ve hastanede kalış süresi (p=0,02, p=0,01, p=0,04) kan ürünleri, inotropik ajan ve MV bulunan hastalarda istatistiksel anlamlı olarak daha uzundu.

Sonuç

Çalışmamızda pediatrik travma hastalarında başlangıç vital bulguları ve travma skorlarının morbidite ve ÇYBÜ kalış süresine etkisi ile uygun hastaların deneyimli merkezlerde tedavi ve takibinin önemi gösterilmiştir.

References

1
Tambay G, Satar S, Kozacı N, Açıkalın A, Ay MO, Gülen M, et al. Retrospective analysis of pediatric trauma cases admitted to the emergency medicine department. JAEM 2013;12:8-12.
2
Grinkeviciūte DE, Kevalas R, Saferis V, Matukevicius A, Ragaisis V, Tamasauskas A. Predictive value of scoring system in severe pediatric head injury. Medicina (Kaunas) 2007;43:861-9.
3
Melek M, Çobanoğlu U, Bilici S, Ceylan A, Beğer B, Epçaçan S. General approach to the childhood trauma. Van Med J 2013;20:266-73.
4
Turan Y, Uysal C, Korkmaz M, Yılmaz T, Göçmez C, Özevren H, et al. Evaluation of patients who admitted to hospital due to accidentally falling objects on them. Dicle Med J 2015;42:51-4.
5
Cause of Death Statistics, 2018. Turkish Statistical Institute.https://data.tuik.gov.tr
6
Yılmaz G. Approach to multi-trauma in children and scoring systems. TOTBİD Dergisi 2019;18:313-9.
7
Osler TM, Vane DW, Tepas JJ, Rogers FB, Shackford SR, Badger GJ. Do pediatric trauma centers have better survival rates than adult trauma centers? An examination of the National Pediatric Trauma Registry. J Trauma 2001;50:96-101.
8
Marcin JP, Pollack MM. Triage scoring systems, severity of illness measures, and mortality prediction models in pediatric trauma. Crit Care Med 2002;30(11 Suppl):457-67.
9
Hannan EL, Farrell LS, Meaker PS, Cooper A. Predicting inpatient mortality for pediatric trauma patients with blunt injuries: a better alternative. J Pediatr Surg 2000;35:155-9.
10
Teasdale G, Maas A, Lecky F, Manley G, Stocchetti N, Murray G. The Glasgow Coma Scale at 40 years: standing the test of time. Lancet Neurol 2014;13:844-54.
11
Ramenofsky ML, Ramenofsky MB, Jurkovich GJ, Threadgill D, Dierking BH, Powell RW. The predictive validity of the Pediatric Trauma Score. J Trauma 1988;28:1038-42.
12
Lecuyer M. Calculated Decisions: Pediatric Trauma Score (PTS). Pediatr Emerg Med Pract 2019;16:3-4.
13
Pollack MM, Ruttimann UE, Getson PR. Pediatric risk of mortality (PRISM) score. Crit Care Med 1988;16:1110-6.
14
Leteurtre S, Martinot A, Duhamel A, Gauvin F, Grandbastien B, Nam TV, et al. Development of a pediatric multiple organ dysfunction score: use of two strategies. Med Decis Making 1999;19: 399-410.
15
Kirkpatrick AW, Roberts DJ, De Waele J, Jaeschke R, Malbrain ML, De Keulenaer B, et al. Intra-abdominal hypertension and the abdominal compartment syndrome: updated consensus definitions and clinical practice guidelines from the World Society of the Abdominal Compartment Syndrome. Intensive Care Med 2013;39:1190-206.
16
Rasulo FA, Bertuetti R. Transcranial Doppler and optic nerve sonography. J Cardiothorac Vasc Anesth 2019;33(Suppl 1):38-52.
17
Drayna PC, Abramo TJ, Estrada C. Near-infrared spectroscopy in the critical setting. Pediatr Emerg Care 2011;27:440-2.
18
Wohlgemut JM, Morrison JJ, Apodaca AN, Egan G, Sponseller PD, Driver CP, et al. Demographic and geographical characteristics of pediatric trauma in Scotland. J Pediatr Surg 2013;48:1593-7.
19
Öztan MO, Anıl M, Anıl AB, Yaldız D, Uz İ, Turgut A, et al. First step toward a better trauma management: Initial results of the Northern Izmir Trauma Registry System for children. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2019;25:20-8.
20
Yousefzadeh Chabok S, Ranjbar Taklimie F, Malekpouri R, Razzaghi A. Predicting mortality, hospital length of stay and need for surgery in pediatric trauma patients. Chin J Traumatol 2017;20:339-42.
21
Alonge O, Hyder AA. Reducing the global burden of childhood unintentional injuries. Arch Dis Child 2014;99:62-9.
22
Korkmaz T, Erkol Z, Kahramansoy N. Evaluation of Pediatric Forensic Cases in Emergency Department: A Retrospective Study. Med Bull Haseki 2014;52:271-7.
23
Simon R, Gilyoma JM, Dass RM, Mchembe MD, Chalya PL. Paediatric injuries at Bugando Medical Centre in Northwestern Tanzania: a prospective review of 150 cases. J Trauma Manag Outcomes 2013;7:10.
24
Atike Ongun E, Dursun O. Prediction of mortality in pediatric traumatic brain injury: Implementations from a tertiary pediatric intensive care facility. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2018;24:199-206.
25
Mayer T, Walker ML, Johnson DG, Matlak ME. Causes of morbidity and mortality in severe pediatric trauma. JAMA 1981;245:719-21.
26
Serinken M, Ozen M. Pediyatrik yaş grubunda trafik kazası sonucu oluşan yaralanmalar ve özellikleri [Characteristics of injuries due to traffic accidents in the pediatric age group]. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2011;17:243-7.
27
Anıl M, Saritas S, Bicilioglu Y, Gokalp G, Kamit Can F, Anıl AB. The Performance of the Pediatric Trauma Score in a Pediatric Emergency Department: A Prospective Study. J Pediatr Emerg Intensive Care Med 2017;4:1-7.
28
Melo JR, Di Rocco F, Lemos-Júnior LP, Roujeau T, Thélot B, Sainte-Rose C, et al. Defenestration in children younger than 6 years old: mortality predictors in severe head trauma. Childs Nerv Syst 2009;25:1077-83.
29
Doğan Z, Kukul Guven FM, Cankorkmaz L, Korkmaz I, Coşkun A, Döleş KA. Evaluation of pediatric cases presenting to the emergency department of our hospital because of trauma. Turk Arch Pediatr 2011;46:156-60.
30
Narci A, Solak O, Turhan-Haktanir N, Ayçiçek A, Demir Y, Ela Y, et al. The prognostic importance of trauma scoring systems in pediatric patients. Pediatr Surg Int 2009;25:25-30.
2024 ©️ Galenos Publishing House