ÖZET

Amaç:

Bu çalışmada, Hatay Devlet Hastanesi yoğun bakım ünitesine başvuran hastalardan izole edilen 23 vankomisine dirençli Enterococcus faecium (VREfae) suşunun vankomisine olan direnç mekanizmalarının, virülans genlerinin ve klonal ilişkilerinin belirlenmesi amaçlandı.

Gereç ve Yöntem:

İzolatların vankomisin minimal inhibitör konsantrasyon (MİK) değerleri E-testi ile antimikrobiyallere olan duyarlılıkları ise disk difüzyon yöntemi ile saptandı. VREfae izolatları arasında klonal ilişki pulsed-field jel elektroforezi (PFGE) ile belirlendi. Vankomisin direnç (vanA, vanB, vanC, vanD, vanE ve vanG) ve virülans genleri (asa1, esp, gelE, hyl ve cylA) polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) yöntemi ile araştırıldı.

Bulgular:

Bütün izolatlar vanA geni taşıdığı tespit edildi ve izolatların 17’si (%73,9) en az bir virülans geni yönünden pozitif bulundu. En yaygın virülans geni olan esp, dokuz izolatta tek başına ve iki izolatta ise hly geni ile birlikte saptandı. hly geni tek başına beş izolatta tespit edilirken ve incelenen diğer virülans genleri (asa1, gelE ve cylA) ise hiçbir izolatta tespit edilmedi. İzolatların tamamı çoğul direnç fenotipi gösterdi. İzolatların vankomisin MİK değerleri E-test ile ≥256 μg/mL olarak bulundu. PFGE analizi izolatların beş farklı klustera (A, B, C, D ve E) ve 14 farklı pulsotipe ayrıldığını gösterdi. İzolatlar arasında aynı PFGE band profillerinin görülmesi hastane ortamları ile hastalar arasında karşılıklı bulaşmanın olduğunu gösterdi.

Sonuç:

VRE kaynaklı enfeksiyonların prevalansını azaltmak ve hastane ortamlarında etkili kontrol önlemleri almak için VRE’nin direnç patternlerini ve moleküler özelliklerinin sürekli olarak izlenmesi gerekmektedir.

References

Uttley AHC, Collins CH, Naidoo J, George RC. Vancomycin-resistant enterococci. Lancet 1988;1:57-8.

Leclercq R, Derlot E, Duval J, Courvalin P. Plasmid mediated resistance to vancomycin and teicoplanin in Enterococcus faecium. N Engl J Med 1988;319:157-61.

Arias CA, Murray BE. The rise of the Enterococcus: Beyond vancomycin resistance. Nat Rev Microbiol 2012;10:266-78.

Vural T, Şekercioğlu AO, Öğünç D, Gültekin M, Çolak D, Yeşilipek A, et al. Vankomisine dirençli Enterococcus faecium suşu. ANKEM Derg 1999;13:1-4.

Arslan U, Demir E, Oryaşin E, Türk Dağı H, Tuncer I, Fındık D, et al. MLST Types of vancomycin-resistant Enterococcus faecium strains isolated from blood cultures. Mikrobiyol Bul 2013;47:432-41.

Güldemir D, Karagöz A, Dal T, Tekin A, Özekinci T, Durmaz R. Molecular typing of nosocomial enterococci by pulsed-field gel electrophoresis. Turk Hij Den Biyol Derg 2015;72:1-10.

Gozalan A, Coskun-Ari FF, Ozdem B, Unaldi O, Celikbilek N, Kirca F, et al. Molecular characterization of vancomycin-resistant Enterococcus faecium strains isolated from carriage and clinical samples in a tertiary hospital, Turkey. J Med Microbiol 2015;64:759-66.

Cetinkaya Y, Falk P, Mayhall CG. Vancomycin-resistant enterococci. Clin Microbiol Rev 2000;13:686-707.

Cattoir V, Leclercq R. Twenty-five years of shared life with vancomycin-resistant enterococci: is it time to divorce? J Antimicrob Chemother 2013;68:731-42.

Sayıner HS. Hastanemizde sürveyansla saptanan VRE’lerin dağılımı, antibiyotik duyarlılıkları ve kolonize hastalarda risk faktörlerinin değerlendirilmesi (Thesis). Istanbul;Istanbul Univ;2008.

Kutkan E. Vancomycine resistant enterococci (VRE) In Intensive Care Units (ICU) and Efficacy of Prevention for Strategies (Thesis). Istanbul;Marmara Univ;2016.

Alp Ş, Çetinkaya Şardan Y. Vankomisine dirençli enterokokların epidemiyolojisi ve kontrolü. Hacettepe Tıp Dergisi 2008;39:89-95.

Aktaş G, Derbentli Ş. Vankomisine dirençli enterokokların önemi ve epidemiyolojik özellikleri. İnfeksiyon Derg Turkish Journal of Infection 2009;23:201-9.

Vankerckhoven V, Van Autgaerden T, Vael C, Lammens C, Chapelle S, Rossi R, et al. Development of a multiplex PCR for the detection of asa1, gelE, cylA, esp and hyl genes in enterococci and survey for virulence determinants among European hospital isolates of Enterococcus faecium. J Clin Microbiol 2004;42:4473-9.

Nasaj M, Mousavi SM, Hosseini SM, Arabestani MR. Prevalence of virulence factors and vancomycin-resistant genes among Enterococcus faecalis and E. faecium isolated from clinical specimens. Iran J Public Health 2016;45:806-13.

Kühn I, Burman LG, Haeggman S, Tullus K, Murray BE. Biochemical fingerprinting compared with ribotyping and pulsed-field gel electrophoresis of DNA for epidemiological typing of enterococci. J Clin Microbiol 1995;33:2812-7.

Homan WL, Tribe D, Poznanski S, Li M, Hogg G, Spalburg E, et al. Multilocus sequence typing scheme for Enterococcus faecium. J Clin Microbiol 2002;40:1963-71.

Armin S, Fallah F, Karimi A, Rashidan M, Shirdust M, Azimi L. Genotyping, antimicrobial resistance and virulence factor gene profiles of vancomycin resistance Enterococcus faecalis isolated from blood culture. Microb Pathog 2017;109:300-4.

Singh A, Goering RV, Simjee S, Foley SL, Zervos MJ. Application of molecular techniques to the study of hospital infection. Clin Microbiol Rev 2006;19:512-30.

Ranjbar R, Karami A, Farshad S, Giammanco GM, Mammina C. Typing methods used in the molecular epidemiology of microbial pathogens: a how-to guide. New Microbiol 2014;37:1-15.

Koneman EW, Allen SD, Janda WM, Schreckenberger PC, Winn JrWC. Koneman’s color atlas and textbook of diagnostic microbiology. 6th ed. Lippincott Williams & Wilkins, Philadelphia; 1997. p. 577-603.

Layton BA, Walters SP, Lam LH, Boehm AB. Enterococcus species distribution among human and animal hosts using multiplex PCR. J Appl Microbiol 2010;109:539-47.

Morrison D, Woodford N, Barrett SP, Sisson P, Cookson BD. DNA banding pattern polymorphism in vancomycin-resistant Enterococcus faecium and criteria for defining strains. J Clin Microbiol 1999;37:1084-91.

Clinical and Laboratory Standards Institute. Performance standards for antimicrobial susceptibility testing; Nineteenth Informational Supplements. CLSI Document M100- S19. Wayne, PA, USA, 2012.

Depardieu F, Perichon B, Courvalin P. Detection of the van alphabet and identification of enterococci and staphylococci at the species level by multiplex PCR. J Clin Microbiol 2004;42:5857-60.

Turkish Ministry of Health. Antimicrobial Resistance Rates. National Nosocomial Infections Surveillance Study: 2011-2012 Statistics. Ankara, Turkey: Ministry of Health; 2013. Available from:s URL:http//www.uhes.saglik.gov.tr. Accessed May October 04, 2018.

Turkish Ministry of Health. Antimicrobial Resistance Rates. National Nosocomial Infections Surveillance Study: 2008-2009-2010 Statistics. Ankara, Turkey: Ministry of Health; 2013. Available from:s URL: http//www.uhes.saglik.gov.tr. Accessed December 23, 2018.

Teo JW, Krishnan P, Jureen R, Lin RT. Detection of an unusual van genotype in a vancomycin-resistant Enterococcus faecium hospital isolate. J Clin Microbiol 2011;49:4297-8.

Cakirlar FK, Samasti M, Baris I, Kavakli H, Karakullukcu A, Sirekbasan S, et al. The epidemiological and molecular characterization of vancomycin-resistant enterococci isolated from rectal swab samples of hospitalized patient in Turkey. Clin Lab 2014;60:1807-12.

Santajit S, Indrawattana N. Mechanisms of antimicrobial resistance in ESKAPE pathogens. Biomed Res Int 2016;2016:2475067.

Saba Çopur Ş, Şahin F, Göçmen JS. Determination of virulence and multidrug resistance genes with polymerase chain reaction method in vancomycin-sensitive and -resistant enterococci isolated from clinical samples. Turk J Med Sci 2016;46:877-91.

Hatay Devlet Hastanesi Yoğun Bakım Ünitesine Başvuran Hastalardan İzole Edilen Vankomisine Dirençli Enterococcus faecium İzolatlarının Moleküler Karakterizasyonu

ÖZET

References