Amaç:

Yoğun bakımda yatan çocuk hastaların annelerinin manevi bakım gereksinimlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.

Gereç ve Yöntem:

Araştırmada niteliksel veri toplama yöntemlerinden birisi olan “Derinlemesine görüşme” yöntemi kullanılmıştır. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Yoğun Bakım Ünitesinde çocuğu yatmakta olan 20 anne ile görüşülmüştür. Görüşmeler bittikten sonra verilerin ham dökümleri araştırmacılar tarafından yapılmış, veriler daha önce belirlenen ve çalışma sonunda da doğrulanan tema ve kavramlara göre değerlendirilmiştir. Araştırma için Etik Kurul onayı alınmıştır(20.04.2005/28). Ayrıca annelerden “Bilgilendirilmiş Gönüllü Olur Formu” alınmıştır.

Bulgular:

Yoğun bakımda çocuğu yatan anneler manevi bakım gereksinimlerinin hemşireleri ve doktorları tarafından tam olarak karşılanmadığını belirtmişlerdir. Anneler, manevi bakım gereksinimlerinin karşılanması için hemşirelerinden ilgi, iyi bakım, anlayış, çocuğun durumu hakkında bilgi, güler yüz doktorlarından ise iyi tedavi, doğru teşhis, çocuğun durumu hakkında bilgi ve anlayış beklemektedirler. Anneler, çocuklarına manevi destek olabilmek için çoğunlukla dini inançları doğrultusunda uygulamalara başvurduklarını(dua okumak, muska yazdırmak, hocaya gitmek, kuran okumak, cevşen takmak, şifalı bitkiler içirmek), çocuğun yanında olmak, dokunmak, konuşmak, öpmek, yoğun bakımda ihtiyaçlarını karşılamak gibi uygulamalarda bulunduklarını belirtmişlerdir.

Sonuç:

Elde edilen sonuçlar doğrultusunda manevi gereksinimlerin hasta gereksinimi olarak kabul edilmesi, hekim ve hemşirelerin tedavi ve bakım uygulamaları kapsamında ailenin manevi gereksinimlerini göz önünde bulundurması, çocuk ve ailelerin manevi yönden desteklenebilmesi için gerekli olan ortam ve koşulların önceden hazırlanması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler: Maneviyat, manevi bakim, manevi gereksinim