Amaç:

Bu araştırma, pandemi döneminde çalışan yoğun bakım hemşirelerinin iş yükü algısı ile iş-yaşam dengesi arasındaki ilişkileri araştırmak amacıyla yapıldı.

Gereç ve Yöntem:

Araştırma, Türkiye Yoğun Bakım Hemşireleri Derneği üyesi toplam 325 yoğun bakım hemşiresi ile tanımlayıcı ve kesitsel tipte yapıldı. Veriler, Google Anketi ile Hemşire Bilgi formu, Bireysel İş Yükü Algısı ölçeği ve İş-Yaşam Dengesi ölçeği kullanılarak WhatsApp aracılığıyla toplandı. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiklere ek olarak Pearson korelasyon ve regresyon analizleri kullanıldı.

Bulgular:

Yoğun bakım hemşirelerinin Kişisel İş Yükü ölçeği toplam puan ortalaması 3,26±0,60 [minimum (min): 1,71; maksimum (maks): 4,87], İş-Yaşam Dengesi ölçeği toplam ortalama puanı 2,79±0,710 (min: 1,3; maks: 4,9). İş Yükü ölçeği toplam ortalama puanı, İş-Yaşam Dengesi toplam ortalama puanını önemli ölçüde artırdı (β=0,658). Yoğun bakımda günlük çalışma süresi iş-yaşam dengesi toplam ortalama puanını (β=-0,160) önemli ölçüde azalttı.

Sonuç:

Yoğun bakım hemşirelerinin iş yükü algısı ve iş-yaşam dengesi orta düzeydeydi. İş yükü ve uzun çalışma saatleri yoğun bakım hemşirelerinin iş-yaşam dengesini bozmaktadır. Yoğun bakım hemşirelerinin iş yükünü azaltarak iş-yaşam dengesini geliştirmeye yönelik idari ve organizasyonel düzenlemeler, istenilen hasta bakımı sonuçlarına ulaşmada etkili olabilir.

Anahtar Kelimeler: COVİD-19, iş yaşam dengesi, iş yoğunluğu, pandemi, yoğun bakım, yoğun bakım hemşireliği