Özgün Araştırma

COVID-19 Tanılı Yoğun Bakım Hastalarında Pnömotoraks ve Subkütan Amfizem Olgularının Değerlendirilmesi

10.4274/tybd.galenos.2021.30316

  • Mehtap Pehlivanlar Küçük
  • Burcu Öksüz Güngör
  • Ahmet Oğuzhan Küçük
  • Olcay Ayçiçek
  • Atila Türkyılmaz
  • Funda Öztuna
  • Yılmaz Bülbül
  • Tevfik Özlü

Gönderim Tarihi: 26.03.2021 Kabul Tarihi: 19.11.2021 J Turk Soc Intens Care 2021;19(1):95-101

Amaç:

Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) ile takipli yoğun bakım hastalarında pnömotoraks (PNX)/deri altı amfizem (SCE) pandeminin ilk zamanlarında yapılan tanımlamaların aksine sık ortaya çıkan bir komplikasyon olarak önemini artırmaktadır. Bu çalışma ile 3. düzey yoğun bakım ünitemizde (YBÜ) COVID-19 tanısı ile takip edilen PNX/SCE olgularının sıklığını, zamanlamasını ve olası risk faktörlerini ortaya koymak hedeflenmiştir.

Gereç ve Yöntem:

On altı yataklı 3. düzey YBÜ’de, 28 Ağustos 2020 ve 20 Şubat 2021 arasında ünitemizde takip ve tedavi edilmiş tüm teyitli COVID-19 hastalarından, yatışları sırasında PNX ve SCE gelişen olgular dahil edilmiştir.

Bulgular:

Hedef tarih aralığında YBÜ’de COVID-19 nedeni ile 165 hasta takip edilmiş olup bu hastaların 16’sında (%9,6) PNX/SCE gelişmiştir. Bu 16 hastanın 4’ü (%25) sağ kalmıştır. Hastaların medyan yaşı 66,5 (çeyrekler açıklığı: 58,5-75,5) idi. PNX/SCE gelişen hastalarda en sık komorbidite diabetes mellitus olarak tespit edildi. Hastaların 12’sinin (%75) sigara kullanım öyküsü mevcuttu. PNX gelişen 15 (%93,8) hastanın 4’ü (%25) bilateraldi. SCE ise 9 (%56,3) hastada gelişti. PNX/ SCE saptanan 12 (%75) hasta invazif mekanik ventilasyon tedavisi altındayken, 3 (%18,8) hasta spontan solunumda, 1 (%6,2) hasta non-invazif mekanik ventilasyon tedavisi altındaydı. PNX/SCE geliştiği ana kadar oksijen desteği verilen gün sayısı tüm grupta 9 (6,25-17) gün iken, sağkalan grupta medyan değer 6 gün, ölen grupta 9 gün idi. Oksijen destek gün süresi ölen grupta yüksek olsa da istatistiksel anlamlı fark saptanmadı (p=0,439).

Sonuç:

COVID-19 pandemisinde PNX/SCE gibi komplikasyonlar uzun süreli oksijen desteğini takiben genel yoğun bakım popülasyonundan daha sık (%9,5) ve yoğun bakım yatışının daha geç döneminde (medyan 9 gün) gözlenmektedir. Bu hastaların çoğunda bir risk faktörü olarak sigara tanımlansa da PNX oranlarındaki bu artışın hem COVID-19 pnömonisi hem de sitokin fırtınasına bağlı oluşan parankimal hasar ile ilgili olduğunu düşünüyoruz.

Anahtar Kelimeler: COVID-19, pnömotoraks, yoğun bakım ünitesi

Tam Metin (İngilizce)